Video: Partizanov kvintet koji je pisao istoriju...

Košarkaški klub Partizan je prethodnih decenija stvorio veliki broj virtoza sa narandžastom loptom, a ovo je podsećanje na kvintet igrača koji je spojio jedan magični broj na leđima.

Košarka 04.04.2015 | 23:40

Šta to spaja Dragana Kićanovića, Predraga Danilovića, Harisa Brkića, Veselina Petrovića i Frederika Hausa? Osim košarkaše veštine i umeća koje je Partizanu donelo pobede i trofeje, činjenica da su proslavili dres sa brojem pet kluba iz Humske.

Igrali su u različitim košarkašim epohama, neka pravila košarke u međuvremenu su se menjala, ali oni su se, bez dileme, sjajno snalazili pod obručima i u velikoj meri ispisali neke od najbitnijih stranica klupske, ali i istorije košarke na ovim prostorima.

Neki od njih zadržali su se samo dve sezone u klubu, a neki su skoro deceniju nosili dres Partizana. Zajedničko im je to da su kao igrači bili miljenici publike, čak i u onim trenucima kada klubu nije baš išlo najbolje.

Bilo je, naravno, još igrača koji su kroz istoriju nosili crno-beli dres sa brojem pet. To su pre svih Luka Bogdanović i Milenko Tepić, a od stranaca Kurtis Džerels. Ukusi se, kao i uvek, razlikuju, a sigurno je jedino da svako o njih ima svoje mesto u klupskim almanasima.

DRAGAN KIĆANOVIĆ

Prva od slavnih Partizanovih “petica“. Najbolji igrač u istoriji crno-belih i legenda kluba, ali i srpske, jugoslovenske i svetske košarke u pravom smislu te reči. U Partizan je došao 1972. godine, a u četvrtoj sezoni u klubu, uz Dražena Dalipagića, bio najzaslužniji što su crno-beli osvojili prvu titulu šampiona Jugoslavije. Njegovim dolaskom Partizan se etablira kao jedan od najboljih klubova bivše države, a osvojio je još dve domaće šampionske titule i jedan kup. Takođe, ostaće upisan u klupski almanasima kao ključni igrač generacije koja je donela Partizanu i prvi evropski trofej – Kup Radivoja Koraća 1978. godine. Tada je italijanskom Arigoniju u jednoj od dve utakmice finala “spakovao“ čak 41 poen.

Sledeće sezone crno-beli su ponovili uspeh u ovom takmičenju. Kićanović je i rekorder kluba po broju poena na jednoj kup utakmici – dao je 44 protiv Olimpije u sezoni 1975/76. Kada je u pitanju prvenstvo, Kićanović je najviše poena, 52, dao na utakmici sa Metalcem iz Valjeva u sezoni 1976/77. On je za Partizan odigrao ukupno 235 utakmica od 1972. do 1981. godine, dao je ukupno 6.520 poena i sa prosekom od 27,7 po utakmici zauzima prvo mesto na večnoj klupskoj listi. Kasnije kao funkcioner bio tvorac Partizanovih uspeha krajem 80-tih godina prošlog veka.

PREDRAG DANILOVIĆ

Danilović je u Partizan došao iz sarajevske Bosne zahvaljući trenerskom “njuhu“ Duška Vujoševića. Vremenom je izrastao u jednog od najboljih igrača u istoriji evropske košarke. Uvek je bio drzak na terenu, u pozitivnom smislu i malo čega se plašio. Bio je jedan od najmlađih članova generacije koja je 1989. godine osvojila kup Jugoslavije protiv tada moćne Jugoplastike i evropski Kup Radivoja Koraća. Ipak, najbolje je tek dolazilo. Zajedno sa Aleksandrom Đorđevićem činio je najbolji tandem bekova u Evropi, a 1992. godine u Istanbulu su odveli Partizan do titule kontinentalnog šampiona.

Za četiri sezone u Partizanu upisao je 145 zvaničnih nastupa uz ukupno 2048 poena, odnosno prosekom od 14,1 što mu je donelo 22. poziciju na klupskoj listi. Zauzima drugo mesto u klupskoj istoriji kada je u pitanju ukupan broj poena u evropskim takmičenjima u jednoj sezoni, 1991/92, postigao ih je 405. Sa Partizanom je osvojio i titulu šampiona Jugoslavije i još jedan kup. Kasnije se vratio u klub kao funkcioner, postao je predsednik i jedan je od najzaslužnijih što je Partizan dominantan na ovim prostorima od 2002. godine.

HARIS BRKIĆ

Haris Brkić bio je jedan od lidera Partizana sredinom 90-tih godina prošlog veka, kapiten crno-belih, koji je na kratko otišao u podgoričku Budućnost. Za Partizan je igrao od 1993. do 1999. godine, pre nego što je otišao u Budućnost. Vratio se u klub iz Humske krajem 2000. godine, a 15. decembra ispred hale Pionir posle treninga dogodila se tragedija koja je i danas velika mrlja za srpsku košarku i društvo uopšte. Posle treninga Brkić je upucan na parkingu ispred hale, a od posledica je kasnije preminuo u bolnici. Do danas se ne zna ko ga je ubio, a svake godine klub organizuje memorijalni turnir.

Brkić je za Partizan odigrao 294 utakmice i sa prosekom od 12,7 poena (3.740 ukupno) zauzima 29. mesto na klupskoj večnoj listi. Pored dobrog šuta za tri poena, zauvek će se pamtiti njegovi prodori i čuveni produženi dvokorak. U dresu crno-belih osvojio je po tri titule prvaka i kupa Jugoslavije, a sa Partizanom je igrao na Fajnal foru 1998. godine u Barseloni gde je beogradski klub zauzeo četvrto mesto.

VESELIN PETROVIĆ

Kao dečak je trenirao rvanje, što je umeo itekako kasnije da primeni na parketu. Za Partizan je igrao u periodu od 1999. do 2002. godine i navijači ga najviše pamte po izuzetnoj borbenosti, fanatičnoj upornosti i požrtvovanosti do granice samouništenja. Za njega nijedna lopta nije bila izgubljena, umeo je više vremen da provede bacajujući se za loptu po parketu nego u vazduhu. Naravno, znao je i da pogodi važne trojke. U vreme kada je došao u Partizan, ekipa je bila u stvaranju, odnosno u tranziciji koja se završila baš 2002. godine i osvojenom titulom, prvom posle trogodišnjeg posta. Ova serija crno-belih u domaćem šampionatu traje i danas, a Petrović je u Partizanu pored te titule, osvojio je i dva kupa Jugoslavije. Za beogradski tim on je odigrao 139 utakmica i postigao 1205 poena, odnosno 8,7 u proseku.

FREDI HAUS

Haus je prvi američki košarkaš koji je postao ljubimac navijača Partizana i danas ga svi pamte kao sjajnog igrača koji je umnogome pomogao crno-belima da osvoje titule nacionalnog šampiona 2003. i 2004. godine. Haus je 7. novembra 2003. godine u dresu Partizana postigao 39 poena protiv Cibone u Evroligi, što je njegov rekord karijere u tom takmičenju. Za klub iz Humske odigrao je ukupno 69, utakmica i postigao 948 poena, odnosno 13,7 u proseku. Po broju prosečnih poena po meču Haus zauzima 23. mesto na klupskoj večnoj listi. Po odlasku iz Partizana promenio je dosta klubova, igrao u Litvaniji, Španiji, Ukrajini i SAD, ali je umeo povremeno da svrati na utakmice Partizana, a navijači su se i tada sa setom sećali njegove borbenosti i atraktivnih zakucavanja, kao i 43 poena protiv Crvene zvezde u kup meču u sezoni 2003/04.