Puč u DEMOS-u, krenulo rasulo kod Dodikovih partnera

Među satelitima SNSD-a, marionetskim strankama i bašibozuku zvanim „vladajuća koalicija“ u Republici Srpskoj, vlada pravi mali haos i borba za plijen zaraćenih frakcija, tajkuna i interesnih grupa. Najuzbudljivije je kod Razjedinitelja Nenada Stevandića, te u DRPOSU zvanom DEMOS, gdje zvornički klan sprema svilen gajtan za predsjednika partije Nedeljka Čubrilovića.

Do kreiranja listi i završetka izbora ključalo je na sve strane, ali se i situacija nekako držala pod kontrolom. Ali, kako je bara smanjena, SNSD uzeo najveći dio kolača i dvije trećine Vlade, svojim „partnerima“ ostavio mrvice, buknuli su požari u gotovo svim satelitskim marionetskim strankama.

Činjenica da Nedeljko Čubrilović kao predsjednik Narodne skupštine Republike Srpske i lider stranke nije osvojio direktan mandat u Banjaluci i Izbornoj jedinici 3, potpuno je uništila i ono malo autoriteta i ugleda koji je imao u režimskoj stranci koja je nastala cijepanjem DNS-a, kada je Dodik kao šef počeo da traži „mangupe“ i čisti redove svojih „koalicionih partnera“ponašajući se kao lider svih stranaka vlasti, ne samo SNSD-a.

Čubrilovićeva odluka da sebi prigrabi jedinu ministarsku poziciju DEMOS-a, vrati se posle osam godina u fotelju ministra saobraćaja i veza u Vladi Republike Srpske, izazvala je buru i ogorčenje u vrhu stranke, jer je jedna ministarska funkcija mala da zadovolji apetite mnogih.

Čedo Stojanović ostao je bez pozicije generalnog direktora Rudnika i termoelektrane Ugljevik, a kompenzacioni poslanički mandat u Predstavničkom domu Parlamentarne skupštine BiH nije dovoljan da ga „namiri“. Zubima tiho škrguće, najviše sebi u bradu da niko ne vidi, i Bobi Stanarević, iako je za kratko vrijeme kao direktor Autoputeva Srpske potpisao brojne masne ugovore, a imenovanje Milana Dakića za novog direktora Puteva Srpske izazvalo je buru nezadovoljstva u ovoj stranci.

Ipak vođa bune protiv Čubrilovića je Siniša Mijatović i "Zvornička grupa".

Mijatović ima ogromno bogatstvo, ambicije, brojne firme, biznise i direktnu vezu sa vrhom režima, smatra da zaslužuje više od mjesta poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske i da je pravi trenutak da svrgne Čubrilovića i preuzme DEMOS, direktno ili indirektno preko svojih ljudi koje bi instalirao.

Iz Zvornika dolazi i Spomenka Stojanović, vječiti poslanik, i uticaj regije Birač mogao bi biti presudan na ishod sukoba frakcija unutar DEMOS-a koji je počeo na nedavnom burnom sastanku Glavnog odbora u Bijeljini.

Zamjenik ministra civilnih poslova u Savjetu ministara BiH i predsjednik Gradskog odbora US Zvornik Siniša Ilić napustio je Stevandića i Ujedinjenu Srpsku, nezadovoljan raspodjelom kolača, jer stranka na istoku nije dobila ništa, a na izlaznim vratima je i Milan Petković, koji je funkciju potpredsjednika Narodne skupštine Republike Srpske zamijenio poslaničkom u Predstavničkom domu PS BiH.

Ništa bolje nije ni u Socijalističkoj partiji, Đokić je uzdrman, posebno nakon smjene Dada Dogana, poniženja, kanonade i bježanja iz Narodne skupštine Republike Srpske, ali nakon što su Skoko i Selak ranije polomili zube niko nema hrabrosti da ga otvoreno napadne, jer smatraju da je uticaj UDBE, kao i leđa Ivice Dačića, isuviše jak da bi se Londonski đak mogao svrgnuti.

Glava glavi, pleće harambaši a fukara može i rebara. Ipak rebara za „koalicione partnere“ je malo, većina je ogložana, jer je SNSD sebi uzeo 10 najboljih i ključnih ministarstava a svi ostali dobili ukupno šest. SP, SPS i NPS koalicije raznih stranaka, a ako Nešić prođe nekako bezbjednosne provjere i postane nekako ministar bezbjednosti, nastaće haos među „odanin starim“ partnerima jer je bara mala a sve više krokodila.

Ko će od „lidera“ preživjeti potrese, hoće li se najranjiviji Čubrilović nekako izvući, ostaje da se vidi u raspletu borbe. Činjenica da su dva ministra smijenjena u startu, da sve sve stranke raspadaju i nalaze u potpunom rasulu zbog sukoba zaraćenih frakcija iznutra, koje se bore za funkcija i plijen.

Režim je na klimavim nogama i malo nedostaje da naduvani balon pukne kao mjehur, uprkos zastrašivanju, međusobnim ucjenama, silnim novcima i pritiscima.

Za pucanje naduvanog balona neophodan je izlazak na ulice i pobuna naroda, koji za sada ćuti i nijemo posmatra nepravdu, pljačku, talas poskupljenja, stalna zaduženja, otimačinu i inflaciju, a pitanje je hoće li napokon reći dosta je i poslije praznika, sa prvim računima za struju, izaći na ulice i proteste, probušiti naduvani crveni balon i mjehur koji uništava sve pred sobom.

(Nebojša Vukanović)