Sva preduzeća Elektroprivrede Srpske krše Zakon o javnim nabavkama

Glavna služba za reviziju javnog sektora Republike Srpske po prvi put je ušla u neka od preduzeća u sklopu “Elektroprivrede” Republike Srpske i potvrdila ono što se u javnosti od ranije znalo, a to je da se u njima uglavnom ne posluje domaćinski i u skladu sa zakonom.

Republika Srpska 12.01.2021 | 19:47

Revizori su “češljali” poslovanje zavisnih preduzeća u 2019. godini, a u izvještajima se vidi kako se odluke Vlade nisu poštovale te da su pojedinici za svoj rad bez osnova dodatno nagrađivani.

Zajedničko za sva preduzeća je kršenje Zakona o javnim nabavkama, gdje su često procesi bili netransparentni i vođeni po hitnom postupku bez opravdanog razloga. Nabavke su se suprotno zakonu dijelile i rasparčavale, a za dobar dio istih javnost uopšte nije obaviještena.

Od šest preduzeća samo je jedno dobilo pozitivno mišljenje, dok su ostali dobili mišljenje sa rezervom i na desetine preporuka koje će morati sprovesti da bi počeli radili po zakonu.

Zatezna kamata iznad visine duga

Tako je na primjer “Elektrodistribucija Pale” u toku 2019. godine zaposlila 21. radnika iako za to nije imala saglasnost Vlade Republike Srpske i Resornog ministastva. Ta obaveza postoji još od 2015. godine, ali se ona ne poštuje.

Revizori su utvrdili da su u ovom preduzeću svojim potrošačima koji nisu na vrijeme plaćali struju obračunavali zateznu kamatu iznad visine glavnog dug, kršeći time Zakon o zateznoj kamati.

“Finansijski prihodi su iskazani u iznosu od 1.166.869 KM, a najvećim dijelom se odnose na prihode od zateznih kamata u zemlji koje Društvo fakturiše potrošačima usljed neblagovremenog plaćanja računa za utrošenu električnu energiju (1.117.238 KM). Isti su precijenjeni za 472.571 KM, koliko je precijenjen i finansijski rezultat tekuće godine jer je zatezna kamata obračunata iznad visine glavnog duga”, navodi se u izvještaju.

Odluke Vlade RS ne poštuju ni u “Elektro-Bijeljini”. Oni su bili u obavezi da u skladu sa Zaključkom iz 2013. godine rukovodiocima umanje plate za 10 odsto. To se poštovalo šest godina, nakon čega su u upravi bez opravdanja prekinuli sa tom praksom.

“Prilikom zaključivanja Aneksa ugovora o radu sa članovima Uprave od 24.07.2019. godine nisu primijenjene odredbe navedenog Zaključka, odnosno nije vršeno umanjenje plata članova Uprave preduzeća i glavnog pravnog savjetnika”, piše u njihovom revizorskom izvještaju koji je dobio mišljenje sa rezervom.

Isto su ocijenjeni i u “Elektro-Hercegovini”, gdje je utvrđeno da nisu imali normative za potrošnju goriva, pa se nije mogla ni uraditi ozbiljna analiza. Sa druge strane, članovi uprave koji su imali pravo na službena vozila u putne naloge su samo unosili početno i krajnje stanje na kilometar satu, a nikada nisu unosili na kojoj relaciji su putovali.

Za prekovremeni rad plata se uvećavala za 35 umjesto 30 odsto koliko je predviđeno kolektivnim ugovorom, plaćeno odsutvo se plaćalo kao i redovan rad, a linearno svim radnicima je povećana plata za pet odsto bez obzira na distributivne gubitke i stepen naplate.

Naknade duplo veće od propisanih

I u Istraživačko-razvojnom centru elektroenergetike (IRCE) su uočene brojne nepravilnosti kada je obračun naknada u pitanju.

Članu upravnog odbora isplaćivane su dnevnice i naknade za prevoz od 368 KM što je duplo više od 150 koliko je propisano Odlukom skupštine akcionara iz 2013. godine.

Zaposlenima koji su obavljali poslove van mjesta isplaćivane su dnevnice za službeno putovanje i ostali troškovi poput smještaja, prevoza i slično, a istovremeno su po nalogu direktora ostvarivali i naknadu za prekovremeni rad za šta nije bilo osnova.

“Hidroelektrane na Trebišnjici”, su mišljenje sa rezervom “zaradile” prvenstveno zbog kršenja zakona i propisa u oblasti javnih nabavki.

Tako, na primjer nisu sproveli javnu nabavku za isticanje reklamnih panoa, što su bili obavezni. Javne nabavke koje su provedene procedurom konkurentskog zahtjeva, zahtjev za ponudu nije poslat na tri adrese potencijalnih ponuđača, a često se dešavalo da na sajtu javnost ne obavještavaju o osnovnim elementima ugovora.

Dešavalo im se i da su pokretali nabavke a da prethodno za to nisu stvoreni uslovi. Tako su na primjer kod izgradnje mosta preko rijeke Trebišnjice definisali rok za završetak od 730 dana, ali ni nakon 400 dana nisu počeli sa radovima.

Ispostavilo se da hidroelektrane nisu riješile imovinsko-pravne odnose na parceli na kojoj se planira izgradnja mosta, a samim tim nije obezbijeđena ni građevinska dozvola.

Jedno od rijetkih preduzeća koje je dobilo pozitivno mišljenje revizora je “Hidroelektrane na Vrbasu” iz Mrkonjić Grada. Međutim i oni su dobili određene preporuke jer su dio nabavki pokretali po hitnom postupku bez osnova. Takođe, vodili su i postupke bez objave obavještenja, ujedno i najmanje transparentne, što je revizor ocijenio, kao neopravdano.

(Capital)