Banjaluka: Majka i kćerka nezakonito izbačene iz kuće

Okružni sud u Banjaluci ukinuo je sva izvršna rješenja o deložaciji starice Vukosave Popović i njene kćerke Sanje, koje su prošle godine brutalno izbačene na ulicu iz porodične kuće i naredio prvostepenom sudu da donese novo rješenje.

Republika Srpska 24.06.2020 | 17:01

Mučne scene izbacivanja Vukosave i Sanje u oktobru prošle godine obišle su region, a sila koja se toga dana obrušila na nejaku staricu i njenu kćerku bila je poput detaljno isplanirane akcije hapšenja najozloglašenijih kriminalaca.

Nakon što su “uspješno” sproveli akciju, institucije su ostavile Vukosavu i Sanju na milost i nemilost ulice. I kada su svi već zaboravili ovaj slučaj, dogodio se nesvakidašnji obrt, koji je ne samo vratio nadu Vukosavi i Sanji, već im odškrinuo vrata da se vrate u porodični dom u kojem su provele decenije svog života.

Srpskainfo otkriva da je u svim ranijim postupcima sud ignorisao teško psihičko stanje Vukosave Popović, koja je bila nosilac stanarskog prava, i tako donosio niz rješenja koja su dovela do konačne deložacije.

Advokat Ivan Šijaković, koji je uspio dobiti gotovo izgubljen slučaj, istakao je da je sud sve vrijeme ignorisao procesnu nesposobnost Vukosave Popović. 

– Okružni sud u Banjaluci je pravilno uočio višestruke povrede parničnog i izvršnog postupka poslije višegodišnjih maratonskih procesa pred Osnovnim sudom u Banjaluci u vezi s neosnovanim izvršenjem na stanu Vukosave Popović u ulici Srpskih dobrovoljaca u Banjaluci. Okružni sud je svojim rješenjem ukinuo sva dosadašnja rešenja Osnovnog suda, a koja se odnose na izvršenje na predmetnom stanu Vukosave Popović i predmet vratio na ponovni postupak – objasnio je Šijaković.

Podsjeća da je u toku izvršnog postupka istaknut prigovor da starica Vukosava Popović boluje od težeg oblika psihičkog oboljenja i da se nalazi pod redovnim nadzorom psihijatra.

– Postavlja se pitanje da li je Vukosava Popović uopšte bila procesno i poslovno sposobna da učestuje u cjelokupnom dosadašnjem postupku koji se vodio kod Osnovnog suda u Banjaluci, a u vezi sa sudbinom njenog stana, iz kojeg je prošle godine bila, zajedno sa svojom kćerkom, prisilno izbačena na ulicu. Ovo znači da prvostepeni sud ni u jednoj prilici nije razmatrao prigovore i žalbe Vukosave Popović, nego ih je nezakonito odbacivao, a pritom ne vodeći računa da je Zakon propisao drugačije postupanje sa osobama koje su procesno nesposobne – istakao je Šijaković.

Okružni sud Banjaluka je u svom rješenju istakao “da je prvostepeni sud nastavio provođenje izvršnih radnji, oglušio se o prijedlog punomoćnika izvršenika da se izvede dokaz vještačenjem po vještaku psihijatru, te nije imao u vidu svoju obavezu da o procesnoj sposobnosti izvršenika vodi računa po službenoj dužnosti”.

– Okružni sud Banjaluka je u cjelosti usvojio žalbe starice Vukosave Popović, zatim pravilno uočio ovakvo neosnovano i nezakonito postupanje prvostepenog suda, pa je svojim rješenjem ukinuo sva dosadašnja izvršna rješenja iz 2015, 2017. i 2019. godine, a koja su sva bila donesena na štetu Vukosave Popović, te predmet vratio Osnovnom sudu u Banjaluci na novi postupak – zaključio je advokat Šijaković.

Srpskainfo je još u oktobru prošle godine detaljno analizirala sve odluke pravosudnih institucija u Banjaluci u slučaju sramnog izbacivanja iz porodične kuće starice Vukosave Popović i njene kćerke Sanje. Tada smo, analizirajući sve presude i rješenja osnovnog i okružnog suda, otrkili nekoliko potpuno suprotnih stavova sudova koji su vodili postupke u konkretnom slučaju.

Osnovni sud u Banjaluci je tako u martu 2002. presudio u korist porodice Popović i odbacio tužbeni zahtjev Janka Trivića, koji je tražio da mu se isplati 16.131 KM sa zateznom kamatom zbog navodnih ulaganja u kuću iz koje su Popovići izbačeni prvi put u septembru 1993. godine.

Nakon toga, Trivić je izašao iz kuće 2002. godine, a tužbu je podnio protiv Popovića, iako je stvarni vlasnik stana u sporno vrijeme bila Opština Banjaluka.

Trivić je prvu tužbu podnio u avgustu 2000, pa je precizirao dvije godine kasnije, gdje je, osim isplate novčanih potraživanja, tražio da mu se vrati kuća u banjalučkoj Ulici Srpskih dobrovoljaca. U tužbi je Trivić naveo da kuću nije mogao koristiti bez značajnijih popravki, u koje je uložio 16.131 marku.

Kao dokaz ulaganja sredstava Trivić je dostavio i nalaz vještaka, izvjesnog Perice Trivića, koji nije ni saslušan tokom prvostepenog postupka.

Međutim, ono što je bilo najtragičnije u svemu jeste da većina ugovora kojima je Trivić dokazivao navodna ulaganja uopšte nisu bili ovjereni, pa tako nije bio ovjeren ugovor kojim je Trivić naveo da je kupio dvoje starih drvenih vrata, 200 komada crijepa, mrežu za ogradu, kubni metar dasaka, i to za iznos od 350 novih dinara. Nije ovjeren bio ni ugovor kojim je izvršena „određena vrsta radova“, a čija je cijena bila 3.700 tadašnjih njemačkih maraka.

Sud je utvrdio da nije bio ovjeren ni ugovor na iznos od 5.000 maraka u kojem se navodilo da je plaćeno farbanje stolarije, te popravka roletni.

Tokom postupka Osnovnom sudu, u Banjaluci je ZIBL dostavio materijalni dokaz da Triviću nikada nije bila odobrena bilo kakva dotacija na ime izvođenja nekih eventualnih radova na stanu, niti je sličan zahtjev Trivića pronađen u njihovim poslovnim knjigama.

Okružni sud u Banjaluci je presudom od 15. januara 2008. prihvatio neovjerene materijalne dokaze i uvažio žalbu Janka Trivića, te mu tako priznao iznos od 7.324 marke na ime ulaganja u kuću u ulici Srpskih dobrovoljaca 67.

Dakle, sve ono što je Osnovni sud u Banjaluci u slučaju porodice Popović par mjeseci ranije odbacio kao neosnovano, drugostepeni sud je prihvatio i presudio u korist Trivića.

Upravo ova Odluka Okružnog suda u Banjaluci bila je uvod u postupak izvršenja, koji je u oktobru prošle sedmice doveo do toga da porodica Popović, starica Vukosava i njena kćerka Sanja, izgube porodičnu kuću u kojoj su živele gotovo pola vijeka i čija je vrijednost 200.000 maraka.

(Srpskainfo)