Ima li osnova za otcjepljenje?!

Najava formiranja rezervnog sastava policije Republike Srpske u bošnjačkim medijima je po ko zna koji put pokrenula priču o ratu u Bosni i Hercegovini.

Bosna i Hercegovina 06.05.2019 | 18:55 Tako je Bakir Izetbegović na TV Hajat odgovarao na pitanje „Hoće li biti rata“. Onda je Avdo Avdić lansirao tezu o Oružanim snagama Republike Srpske, kao sredstvu za otcjepljenje i nezavisnost Republike Srpske. Potom je Faktor.ba prenio neku analizu Kurta Bassuenera pod naslovom „Neophodno je ojačati snage EUFOR-a da bi se spriječila secesija Republike Srpske, Brčko ključna tačka“.

Za to vrijeme običan konstitutivni stanovnik Bosne i Hercegovine, se svađa po društvenim mrežama, iznosi različite manje ili više sulude teorije o rezervnom sastavu policije, uz pozive na osvetu i standardni govor mržnje.

Pri tome svi zanemaruju neke veoma važne stvari.

Da policija Republike Srpske ima oko 5000 policajaca u čijem su sastavu i Bošnjaci i Hrvati.

Da će policija Republike Srpske sa rezervnim sastavom Republike Srpske imati oko 6000 policajaca.

Da je međuentitetska granica duga oko 1080 km i da na jednog policajca dođe 0,18 km granice.

Da je 2013. godine Republika Srpska imala 1170 342 stanovnika, danas vjerovatno još manje, od tog broja 970 857 su Srbi.

Da je prosječna starost oko 42 godine.

Da je prošle godine u Republici Srpskoj umrlo 5000 više ljudi nego što se rodilo.

Da su Robne rezerve Republike Srpske 2017. godine bile u stečaju.

Braćo Bošnjaci da li vi stvarno vjerujete da je Dodik toliko lud da započne rat, otcjepljenje ili proglasi nezavisnost sa 6000 policajaca sa dugim cijevima, nekoliko transportera, desetak konja i bespomoćnom Srbijom kao zaleđinom?

Naravno da nije i prestanite više da pričate o mogućnosti izbijanja rata u Bosni i Hercegovini, jer Srbi nisu spremni da na takav način prokockaju Republiku Srpsku.

Ono što Bošnjaci ne vide ili ne želite da vide, a mnogo je opasnije po ovu državu je odsustvo bilo kakve identifikacije prosječnog Srbina iz Republike Srpske, a pogotovo mladih, sa državom Bosnom i Hercegovinom.

U toku je proces usaglašavanja školskih planova i programa između Republike Srpske i Srbije.

Ovo praktično znači da će djeca iz Republike Srpske i Srbije učiti istu istoriju, geografiju odnosno poznavanje prirode i društva, ali različitu od svojih vršnjaka u Federaciji BiH. To praktično znači da na Pravnom fakultetu na Palama Nacionalna istorija države i prava, potpuno drugačija nego na Pravnom fakultetu u Sarajevu.

Medije iz Federacije BiH malo ko gleda, sluša ili čita u Republici Srpskoj, i obratno.

Do informacija iz Federacije BiH ljudi u Republici Srpskoj najčešće dolaze posredno preko srpskih medija koji ih najčešće oblikuju i interpretiraju kako njima odgovara. Ma danas nemamo jedno javno mnjenje u državi već najmanje tri, a to je dugoročno gledano pogubno za ovu državu.

Države Bosne i Hercegovine skoro da i nema u Republici Srpskoj.

Na prste dvije ruke možete da nabrojite lokacije u Banjaluci gdje se vijori zastava Bosne i Hercegovine. U školama Republike Srpske Bosna i Hercegovina se spomene onoliko koliko mora. U Republici Srpskoj se za reprezentaciju Bosne i Hercegovine najčešće navija u sebi, ne zato što je to zabranjeno, već što se ne isplati. Kada se u Republici Srpskoj kaže država, prosječan Srbin pod tim podrazumjeva Republiku Srpsku.

Šta je poenta ovog pisanja?

Volio bih da prije svega Bošnjaci shvate da Srbi i Hrvati mogu bez Bosne i Hercegovine i da od njihovog ponašanje zavisi budućnost ove zemlje. Da je rezervni sastav policije Republike Srpske napravljen da bi se Srbi, koji ne ljube Dodika i njegovu vlast u Republici Srpskoj, držali pod kontrolom, a ne radi otcjepljenja ili nezavisnosti Republike Srpske. Da na radikalnu retoriku Dodika, ne treba isto tako odgovarati. Da rata neće biti a da je strah od izbijanja novog rata najefikasnije sredstvo da se vlada i Srbima, i Hrvatima i Bošnjacima.

Jel jasno?

(Frontal)