Ko napada VRS i generala Savčića

Da ljudska drskost često nema granica pokazuju orkestrirani napadi RTRS-a i SRNE na generala Milomira Savčića i pismo tzv „Udruženja Čast otadžbine“ upućeno predsjedniku Boračke organizacije Republike Srpske. Generalu Savčiću i nešim borcima ne treba zaštita, jer su oni kada je trebalo pokazali kako se brani narod i otadžbina, ali se mora ukazati na veliku sramotu da otuđeni javni servis i Srpska novinska agencija napadaju i vrijeđaju časne srpske oficire zarad plaćenika iz Armije BiH.

Republika Srpska 27.07.2017 | 17:46 Napaćeno srpstvo mnogo toga je dočekalo i preživjelo, ali je tužno gledati da zarad šake srebrenjaka srpski oficiri, koji su toliko hrabri da ne smiju ni da se potpišu ispod svog pisma, vrijeđaju i napadaju svoju braću, ratne saobrce i generale, braneći oficira Armije BiH Dževada Galijaševića protiv kojeg su skupa ratovali. Šačica nepismenih plaćenika, bruka otadžbine i vaskolikog srpstva, izvrijeđala je ne samo generala Savčića, već cjelokupno rukovodstvo BORS-a i demobilisane borce Vojske Republike Srpske, a odbranu Dževada pokušali su nevješto sakriti tužnom sudbinom starice Kriste Kuljević, majke poginulog borca iz okoline Doboja koju je zaboravila država za koju je njen sin poginuo, i koja živi sama u šupi skupa sa pacovima koji su joj izgrizli ruke.

Bruke vaskolikog napaćenog srpstva i otadžbine znaju da general Savčić i Boračka organizacija nisu krivi što je država zaboravila one koji su se za nju borili, i da ne snose oni već država i njeni čelnici odgovornost za patnje nesrećne starice i mnogih drugih nepravedno zapostavljenih i zaboravljenih. 

I sam general Savčić nažalost još nema riješeno stambeno pitanje, i nisu general Savčić i ostali časni oficiri naše slavne Vojske Republike Srpske sebi sagradili hacijende u stilu Pabla Eskobara sa bazenima, vještačkim jezerima, voćnjacima i sportkim terenima, vile u Beogradu, Kopru, Azurnoj obali i Kipru, pa da im prigovarate da žive raskošno dok borci, porodice poginulih i narod gladuje. 

Nisu oni krivi što je pukovnik Zubac umro od tuge kao podstanar, što general Grubač živi u garsoneri, već su krivci upravo oni koji vam redovno bacaju šaku srebrenjaka, i po čijem nalogu vrijeđate i napadate svoju braću i saborce braneći najgoru ološ, šljam i oficire protivničke vojske.

Staviti obraz pod zadnjicu često nije lijepo ali bude korisno. Da je brukama srpstva i otadžbine ostalo bar malo od časti o kojoj toliko pričaju, ne bi lažno po zadatku napadali svoju braću i saborce, kompromitovali časne oficire, Vojsku i narod, već bi skrenuli pažnju na težak položaj demobilisanih boraca i oficira, prisustvovali obilježavanju važnih datuma iz naše istorije, došli nekad na sahranu i odali počast istaknutim oficirima Vojske Republike Srpske. 

Zašto nikada nijednu riječ ili saopštenje bruke srpstva i otadžbine nisu posvetile borcima i njihovom teškom položaju, i zašto nisu svojim mentorima predložili mjere da se stanje poboljša? Pitaju li se nekada zašto su ih napustili Milenko Karišik i drugi ugledni borci i članovi koji su osnovali udruženje naših ljudi u Srbiji sa časnim namjerama da iz matice Srbije pomognu našim ljudima u Republici Srpskoj?

O kakvim se licemjerima radi govori i činjenica da bruke beogradske optužuju generala Savčića i BORS zbog navodnog političkog djelovanja, iako za to nema nikakvog osnova, a to rade upravo oni koji su jesenas aktivno učestvovali u predizbornoj kampanji plašeći narod i organizujući od Trebinja do Sokoca sa Lukom Petrovićem tribine „Sloboda je pravo glasa“.

Prije nego što naredni put udare na braću i saborce po nalogu svojih mentora i pokrovitelja, nadam se da će se bruke srpstva i otadžbine sjetiti riječi velikog Njegoša koji kaže da je svako rođen da po jednom umre, čast i bruka žive dovijeka.

Nebojša Vukanović