Sabrane vojne žrtve

Iz štampe je izašla knjiga "Azbukovčani u paklu rata 1914-1918", u kojoj je autor Milan S. Mladenović sabrao sve vojne žrtve iz ovog dela Srbije, kao sinonim patriotizma, rodoljublja i slobode.

Srbija 17.02.2017 | 18:30

Ovo ozbiljno autorsko ostvarenje pozdravljeno je među ovdašnjim ljudima, ali i među istoričarima iz svih delova Srbije, ističući značajan rad, trud i doprinos očuvanju od zaborava stradanja srpskih junaka Milana S. Mladenovića.

"Postavlja se pitanje zašto se toliko vremena čekalo da se tek 100 godina kasnije popišu i sačuvaju od zaborava srpske žrtve, civilne i vojne iz Prvog svetskog rata, ne samo Azbukovice, već u celoj Srbiji", kaže za BN televizuju dr Gojko Malović, istoričar-ѕrhivista iz Beograda.

"Sigurno zato Srbima, pobednicima u Prvom svetskom ratu, oslobođena zemlja-država nije bila samo njihova-srpska, već jugoslovenska država, kao državna zejednica Srba sa njihovim dokazanim ratnim neprijateljima Hrvatima i Slovencima, koji ova dva južnoslovenska naroda nisu doživljavali svojom državom."

Iz Ljubovije i 27 drugih azbukovačkih mesta u Velikom ratu zabeleženo je više od 4000 žrtava, mladih srpskih vojnika. Pali vojnici iz Azbukovice sahranjivani su na grobljima širom Srbije, ali i sveta što je Azbukovčanin Milan S. Mladenovoć, kako pišu recenzenti, tokom dvodecenijskog istraživanja i prikupljanja uspeo da "upakuje" u knjigu koja je svedočanstvo sadašnjim i budućim generacijama, podsećanje na slavne pretke i njihova dela.

"Većina srpskih vojnika sa područja Azbukovice u Prvom svetskom ratu, najčešće uz pesmu, odlazila je u odbranu slobode srpske otadžbine", kaže provesor Malović.

"Žrvovani vojnici iz ovog kraja predstavljaju katastrofalni, skoro nenadoknadiv gubitak srpske muške mladosti.

BN televizija(V.M.)

Komentari / 4

Ostavite komentar

Jovo

17.02.2017 20:16

Svaka čast

ODGOVORITE

Mihailo Mikic

18.02.2017 11:13

U Oslobodilackim balkanskim i Prvom svjrtskom ratu danasnja uza SRBija je izgubila prego 54% svog muskog stanovnistva. Toliko veliki gubitak muskog stanovnistva u veoma kratkom vremenu koliko istorija pamti nije imala i prezivjela osim SRBije ni jedna druga drzava u Evropi. Tokom Drugog svjetskog rata genocid kojeg su pocinili hrvati sa blagoslovom svoje rimokatolicke "crkve" nad Pravoslavnim SRBima zapadno od rjeke Drine izjednacio je SRBske Zrtve u zapadnim SRBskim zemljama Svetog Save sa onima u SRBiji koji su pali na braniku SRBstva: vjere i Otadzbine od 1912 do 1918 godine u krvavoj i teskoj borbi za oslobodjenje i ujedinjenje Vaskolikog SRBstva i svih SRBski zemalja Svetog Save koje se spominju u Svetosavskoj Himni u jednu nedeljivu i jedonstvenu Svetu Savinu SRBiju, a ne za antisrbsku i masonsku Jugoslaviju. Jugoslavenska ideja je SRBima vjesto podmetnuta poput kukavickog jajeta od strane rimokatolicke "crkve" i njezinog biskupa djakovackog Josipa Strosmajera preko masona a posebno jugoslavenskog Kralja Aleksandra Karadjordjevica. On je bio mason ili slobodni zidar kule vavilonske sto se Jugoslavijom zvala. Kralj Aleksandar je svoje masonstvo i politicku naivnost platio svojim glavom. Ubijen je u Marselju za vreme svoje zvanicne posjete Francuskoj od strane antijugoslavenski opredeljenih hrvatskih ustasa i VMRO-a. Ubistvo Kralja Aleksandra je bio veliki gubitak za sve SRBe i postene Jugoslavene ali takodje i velika nesreca za politicki neobavesteni i naivni SRBski Narod. Zbog unitarnog jugoslavenstva Kralja Aleksandra u NDH tokom Drugog svjetskog rata je poklato i pobijeno na zvjerski nacin skoro dva miliona Pravoslavnih SRBa. Tako su kroz jugoslavenstvo i Jugoslaviju prokockane sve SRBske pobjede iz Oslobodilacki i Prvog svjetskog rata, a pod komunistickom rezimom J.B. Tita koji se kao Austro-ugarski kaplar tokom Prvog svjetskog rata borio protiv SRBa i SRBije bacene su precutno u zaborav sve SRBske Zrtve iz vreme Drugog svjetskog rata. Bila je to podmukla osveta SRBima od strane jednog bivseg Austro-ugarskog konjusara. Dobro je zato da SRBa jos uvijek ima na istorijskoj i zivotnoj pozornici ovog svjeta!