Nosi se danas: Šta je Natalijina ramonda?

Današnji dan se obilježava uz nošenje Natalije ramonde na reveru.

Srbija 11.11.2016 | 09:45 Državni praznik Dan primirja, koji ove godine pada u petak i obilježava se neradno, ustanovljen je kao sjećanje na pobjedu srpske vojske u Prvom svjetskom ratu, ali se proslavlja i u drugim evropskim zemljama, potpisnicama primirja u Francuskoj.

Na današnji dan prije 97 godina Njemačka je kapitulirala pred zahtjevima savezničkih država, a Veliki rat je nakon četiri duge godine i nekoliko miliona poginulih konačno bio završen.

Danas ljudi na reveru treba da okače simbol ovog praznika Natalijinu ramondu, i da se sjećaju svih žrtava u Prvom svjetskom ratu.

Današnji dan se obilježava uz nošenje bedža koji predstavlja kombinaciju legendarnog Ordena albanske spomenice i Natalijine ramonde.

Inicijativa da simbol praznika postane malo poznati cvijet potekla je od Marka Đurića, direktora vladine Kancelarije za Kosovo i Metohiju. Idejno rešenje uradio je sa tadašnjim saradnikom u spoljnopolitičkom timu predsjednika Srbije Aleksandrom Ristićem, sadašnjim otpravnikom poslova u Bejrutu.

Natalijina ramonda (Ramonda nathalie) je biljka čija je simbolika višestruka za srpski narod. Poznata i kao cvijet feniks jer i kada se potpuno osuši ako se malo zalije, može da oživi, baš kao što je iz pepela vaskrsla i srpska vojska u Prvom svjetskom ratu.

Cvijet koji je živ i kada je na oko mrtav je dobio ime po jednoj od najljepših srpskih kraljica Nataliji Obrenović i opstaje na našim prostorima već milionima godina.

Raste na istoku Srbije i na planini Kajmakčalan čiji je najviši vrh Sveti Ilija, na kome je srpska vojska, pod komandom vojvode Živojina Mišića, vodila žestoke borbe tokom stvaranja preduslova za proboj Solunskog fronta, protiv Bugara, u Prvom svjetskom ratu.

Natalijinu ramondu otkrio je u okolini Niša doktor Sava Petrović 1884. godine, a u literaturu je uveo Josif Pančić. Riječ je o endemskoj vrsti Zapadnog Balkana, a osim u Srbiji raste samo u Makedoniji i Grčkoj.

Nalazi se na spisku rijetkih, ugroženih i endemičnih biljaka Evrope, a u Srbiji je strogo zaštićena vrsta.U narodnom govoru se naziva i vaskršnji cvijet jer pored toga što osušena kada se zalije oživi kao feniks, cvjeta u vrijeme Vaskrsa. U Evropi, osim ramondi, svega dvije vrste imaju ovu sposobnost anabioze.

Prigodni bedževi u znak odavanja počasti stradalima u ratu, ali i ponosa na vojničke pobjede odavno postoje i u drugim zemljama. U čast pobede u Prvom svetskom ratu Britanci i građani država Komonvelta sa ponosom ističu značke u obliku cvijeta bulke.

(Srbija danas)