Vukanović: Telegrami dragom Vođi

„Gavrile, hitno mi pošalji jedan telegram podrške iz Šavnika, drma mi se funkcija u Beogradu“ govorio je, glumeći funkcionera Tripka, Branimir Brstina neponovljivom Petru Božoviću u kultnoj seriji „Volim ja nerandže no trpim“.

Republika Srpska 12.05.2016 | 22:50

Opisujući opšte rasulo u institucijama i sistemu pred pad komunizma u jednoumlja u bivšoj Jugoslaviji, Miodrag Karadžić i Zdravko Šotra ismijavali su devijacije jednog društva i sistema koji se nalazio pred kolapsom.

Prateći poslednjih dana vijesti lažnog i takozvanog Javnog servisa Republike Srpske, slušajući brojne telegrame podrške koje Dodiku šalju razna udruženja, nevladine organizacije, analitičari i pojedinci iz Srbije i Republike Srpske, sjetio sam se krčanja, okretanja nule i razgovora gluvim telefonima između Gavrila i Tripka kome se drma stolica.

Fantomska udruženja Krajišnika u Srbiji, razni Ćeranići, Pavići, Petrovići, Anđelkovići, Galijaševići drugi plaćenici - psi čuvati Oca nacije, šalju mu pisma i telegrame bodreći ga da izdrži u sukobu ne samo sa opozicijom u Republici Srpskoj, već i sa velikim zapadnim silama, brojnim zavjerama, Dautogluom, Turskom.

Prilog u Dnevniku RTRS-a sa naručenim lažnim analitičarem Dejanom Lučićem, koji čita sa papira imena nekih Turaka navodnih organizatora protesta a potom tvrdi da je ministar bezbjednosti Dragan Mektić Hrvat koji se lažno predstavlja kao Srbin, nabolje oslikava svu tragikomičnu situaciju i paniku u kojoj se nalazi režim i njegovi dvorski mediji.

Pritisak režima na građane postao je nepodnošljiv, i poklapa se svaki sumnjivi pojedinac. Tako se u Trebinju preko sekretara Luke vrši se snažan pritisak na članstvo i radnike HET i Elektroprivrede da u subotu prisustvuju kontramitingu, pa je lokalni SNSD dobio je zadatak da najmanje pošalje 200, a Nevesinje 70 aktivista.

Mnogi nisu baš voljni da protegnu noge do Banjaluke kako bi mahali zastavama i divili se uspjesima i pobjedama Impuls Vlade kontinuiteta, ali niko ne želi da osjeti bijes pobješnjelih zvijeri, rizikuje posao i stečene partijske privilegije.

„Nije sila nego dobra volja, idu momci iz Popovog polja...“ pjevaće se u autobusima HET-a kada u petak veče okićeni crvenim zastavama budu krenuli da brane režim od izdajnika.

Slično će biti i u drugim mjestima, i ne treba sumnjati da će režim na ulicu istjerati sve radnike administracije koje je uhljebio proteklih godina, ali i mnoge kriminalce koji su svjesni da je za njih ovakva Republika Srpka prva oaza i raj na Zemlji.

U strahu su velike oči, pa je režim upregao sve sile.

RTRS i SRNA svaki dan izbacuju nekog novog analitičara, udruženje i nevladinu organizaciju koji truju narod pričama o velikim teorijama zavjere i silama koje su se tobože urotile da svrgnu oca nacije. Čak su i studentska udruženja, poput Unije studenata Republike Srpske, pozvala građana da ne izlaze na proteste koji se organizuju gle čuda, upravo na dan kada je rođen Franjo Tuđman, što je studentskim vođama poslužilo kao jasan dokaz velike zavjere.

Nikola Dronjak kao vođa studenata pravio je velike probleme režimu, pa više ništa nije prepušteno slučaju, i nove vođe studentskih organizacija očito su izabrane tek kada su prošle kroz crveni filter i pokazale se podobnim.

Strah se širi na sve strane, građani se pokušaju zaplašiti direktnim prijetnjama i plasiranjem lažnih vijesti u režimskim medijima. Načelnike pojedinih opština pozivaju policijski inspektori kako bi saznali koliko ljudi i autobusa iz kog mjesta kreće za Banjaluku. Svima je jasno da je režim ušao u poslednju terminalnu fazu, koja je i najteža.

Najava dolaska čelnika Hajderave Slobodarske partije Austrije, krajnje desničarske i profašističke stranke u Banjaluku, govori o potpunom ludilu, anarhiji i panici u kojoj se nalazi režim. Pitamo se da li su lažni Otac nacije i njegovi kumovi toliko izgubili razum da misle da će narod više vjerovati pričama plaćenih neo-fašista iz Beča nego svojim očima!? Osim novca i interesa, šta mogu imati zajedničko socijaldemokrate i neofašisti. Da li su to Austrijanci postali veliki Srbi i patriote koji treba da nas brane od domaćih izdajnika?

Za očekivati je da na kontramitingu bude uobičajeni dekor, i da u pokušaju odbrane neodbranjivog Dodik na jednom mjestu okupi mnoge lažne patriote, pjesnike, režisere, glumce, crvene vladike, Austrijance, Ruse i druge udvorice koje je širokogrudno čašćavao proteklih godina budžetskim sredstvima. Tako će dijeleći sopstveni narod, kao što to u istoriji do sada nije radio nijedan vladar, lažni Otac nacije miriti komuniste i fašiste, Ruse i Austrijance, ljevičare i desničare... Da ništa nažao nisu uradili građanima proteklu deceniju, tiranija i nasilje koje gledamo poslednjih mjesec dana i iživljavanje na sopstvenim narodom bilo bi dovoljno da ustanemo i kažemo DOSTA JE.

Režim nastoji da raznim vidovima pritiska, prijetnjama, nasiljem i zastraživanjem uplaši napaćeni narod koji je najveća žrtva desetogodišnje unutrašnje okupacije, ali razloga za strah nema. Izaći slobodno na ulicu i reći DOSTA JE domaćim okupatorima i režimu obaveza je svakog iskrenog patriote. To je dug prema našim precima koji su poginuli boreći se vijekovima za slobodu otadžbine, ali i obaveza prema mladima i generacijama koje dolaze jer ne smijemo biti toliko sebični, slabi i uplašeni da im u amanet ostavimo da žive kao robovi u opustošenoj, okupiranoj i opljačkanoj koloniji.

Konačno je došao je trenutak da se u što većem broju, mirno i dostojanstveno, okupe svi oni koji su žrtve režima i otuđene oligarhije, i da se ne nasjedajući na eventualne provokacije režimskih kerova i plaćenika, jasno i glasno kaže da je došao kraj njihovom nasilju, bezakonu, anarhiji i tiraniji.

Čaušesku je bio svjestan da je došao kraj tek u trenutku kada se 21. decembra 1989 godine pojavio na balkonu pred prisilno okupljenim građanima Bukurešta koji su uprkos prijatnjama agenata Sekuritatee koji su ih doveli, počeli da zvižde tiraninu tokom njegovog govora.

Svakoj tiraniji, okupaciji i nasilju mora jednom doći kraj, i ne može ih spasiti ni stotine telegrama podrške. Tako ni našem otuđenom režimu i Ćilim-agi iz Laktaša, kao ni Tripku iz Šavnika u popularnoj Šotrinoj seriji, neće pomoći naručeni telegrami i pisma raznih plaćenika, udbaša, lažnih patriota, analitičara i organizacija.

Možda će uskoro ti isti pisati telegrame saučešća dragom Vođi zbog gubitka vlasti dok narod bude slavio pobjedu i istinsku slobodu.

Nebojša Vukanović