Ko je mijenjao stranke i trgovao stranačkim dresovima?

Osim afere “papak”, na političkoj sceni u RS, ali i BiH sve su aktuelniji politički transferi. Iako preletači iz jedne u drugu stranku kao najčešći razlog navode neslaganje sa partijskim vrhom, činjenica je da su poluge vlasti i lični interesi iznad dobrobiti za građane, koji su ih birali.

Republika Srpska 24.06.2015 | 19:44

Dok se na zavodima za zapošljavanje u BiH povećava broj nezaposlenih i onih koji ostaju bez posla, istovremeno raste i broj političkih razvoda brakova. Takođe, kupovna moć građana opada, ali je u porastu politička trgovina.

Sve češće političari mijenjaju ili kroje nove stranačke dresove, pa je na sceni svojevrsna tržnica, na kojoj je obraz, očigledno, najbolja roba. Više se u institucijama na svim nivoima vlasti ne trguje tajno, već transparentno i javno. Politički transferi su postali zanimljiviji od sportskih.

Među najsvježijim je izlazak Darka Banjca iz SDS-a, koji je krenuo stopama svog kolege Nenada Stevandića, koji je, kako sada stvari stoje, rekorder po mijenjanju stranačkih dresova. Nakon razvoda sa Stevandićem, SDS je lansirao podatak da je on do sada promijenio čak osam političkih partija, među kojima su: Srpska stranka, Demokratska stranka za Banjaluku i Krajinu, Srpska radikalna stranka RS, Krajiška demokratska stranka i Srpska demokratska stranka. Matematička računica kaže da je Stevandić od 1990. godine, kada su održani prvi višestranački izbori u Bosni i Hercegovini, do danas na svake tri godine mijenjao političku partiju.

Donedavno je titulu prvog preletača iz jedne u drugu stranku imao Nikola Špirić, takođe porijeklom iz Drvara, odakle je i Stevandić. Špirić je lutao kroz burne vode višepartijskog sistema, ali je posljednjih godina, ipak, uspio da uplovi u mirnu luku socijaldemokratije. Bio je član Srpske radikalne stranke, osnivač Demokratske stranke za Banjaluku i Krajinu, a potom član SDS, pa PDP, da bi se od 2002. godine ugnjezdio u SNSD-u kod Milorada Dodika. Zbog česte promjene dresova, Špirić je dobio nadimak Ronaldo.

A Dodik, koji je i aktuelni predsjednik Republike Srpske, prvobitno je bio u Savezu reformskih snaga. Tokom rata u BiH osnovao je Klub nezavisnih poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske, čiji su članovi bili opozicija Srpske demokratske stranke koja je tada imala većinu. Poslije Dejtonskog sporazuma, iz kluba je proizašla Stranka nezavisnih socijaldemokrata, koja se kasnije ujedinila sa Demokratskom socijalističkom partijom i formirala Savez nezavisnih socijaldemokrata, čiji je Dodik i danas predsjednik.

Dodikov koalicioni partner Marko Pavić, vječni je lider DNS-a, koji je nastao raskolom u Srpskom narodnom savezu, koji je predvodila Biljana Plavšić. SNS je nastao raskolom SDS-a 1997. godine, a među “kolovođama” raskola bio je Marko Pavić.

Dres SDS-a napustio je i Mirko Banjac, koji je kasnije formirao Savez za narodni preporod, da bi se nakon neuspjeha skrasio u DNS-u. Banjac je 2013. godine osnovao Narodnu partiju.

I nekadašnji predsjednik SDS-a Dragan Kalinić, nakon isključenja iz SDS-a 2010. godine, osnovao je novu političku partiju – Savez za demokratsku Srpsku, koji je na prošlim izborima potpisao sporazum o saradnji sa SNSD-om. Iako samo povremeno “vaksrsne”, Kalinić je odnedavno Dodikov sajetnik za politička pitanja.

Među najpoznatijim stranačkim preletačima je Vojin Mitrović iz Bijeljine, inače jedan od najbogatijih narodnih poslanika. Godinama je bio u SNSD-u, koji je napustio jer nije dobio mjesto predsjednika Gradskog odbora u Bijeljini. U posljednjoj predizbornoj kampanji bio je izuzetno nemilosrdan prema aktuelnoj vlasti SNSD-a i njegovih saveznika. Tada je prešao pod skute NDP-a Dragana Čavića, predstavljajući se izbornim plakatom pod sloganom “Guram dalje”. I bi tako. Mitrović daleko i dogura, u fotelju narodnog poslanika. Nakon što je objavljen audiosnimak na kojem premijerka RS Željka Cvijanović govori o kupovini narodnih poslanika, javnost je Mitrovića prepoznala kao jednog od dvojice kupljenih "papaka".

I Mitrovićeva sugrađanka, nekadašnja stranačka koleginica Milica Marković, takođe, više puta je mijenjala stranački dres. Karijeru političarke počela je u Srpskoj demokratskoj stranci, a potom prelazi u Srpski narodni savez i dobija mandat u Narodnoj skupštini RS. Markovićeva je krajem 2003. godine ušla u SNSD i 2006. godine izabrana za poslanika u Predstavničkom vijeću Parlamentarne skupštine BiH, a mandat je ovjerila i četiri godine kasnije.

Kada je riječ o opoziciji, među poznatim političkim razvodima je onaj kada je Dragan Čavić, nekadašnji predsjednik RS i lider SDS-a, nakon poraza na izborima za predsjednika Srpske 2006. godine, podnio ostavku na mjesto predsjednika SDS-a. Tri godine kasnije osnovao je Demokratsku stranku, a potom Narodni demokratski pokret.

Takođe, dobar politički retoričar, koji je proteklih godina mijenjao i krojio nove stranke je Zdravko Krsmanović, nekadašnji načelnik opštine Foča. Bio je član Socijalističke partije Petra Đokića, potom je 2009. godine osnovao Novu socijalističku partiju, a sada je potpredsjednik NDP-a Dragana Čavića.

Ovo su pojedinci u moru političara, koji su proteklih godina mijenjali uvjerenja, stavove... Mnogi su, zahvaljujući promjeni stranačkih dresova profitirali, neki su odavno zaboravljeni, jer su nestali sa političke scene, a neki će ostati upamćeni kao glavni akteri afere “dva papak”.

Od političkih lidera u Srpskoj, jedini koji nisu mijenjali dresove su predsjednik SDS-a Mladen Bosić i lider Socijalističke partije Petar Đokić.

(BN TV)