Legenda dana: Hose Luis Čilavert

Mundijal su obeležile ekipe iz Južne Amerike, u prvom danu osmine finala čak četiri su bile na terenu, pa ćemo se danas podsetiti jedne istinske legende južnoameričkog, a i svetskog fudbala, Hozea Luisa Čilaverta.

Fudbal 29.06.2014 | 13:32

Paragvajski golman velikih fizičkih a kasnije i političkih predispozicija, svetsku slavu stekao je postizanjem golova iz slobodnih udaraca, jedanaesteraca, pa čak i iz igre. U svim ekipama u kojima je igrao, insistirao je da mu saigrači prepuste loptu kod prekida jer je tako znao da "opauči“ po lopti, da se protivničkim čuvarima mreža smrkavalo na samu pomisao Čilaverta pred "živim zidom“.

Postigao je čak 62 golova u svojoj karijeri, što do nije pošlo za nogom nijednom golmanu u istoriji fudbala sve do avgusta 2006. godine. Tada je brazilski golman Rožerio Seni prestigao Čilaverta. Ali ovde nije reč o Seniju, već simpatičnom Paragvajcu večito namrgođenog lica i prgavog karaktera.

Karijeru je započeo u lokalnom Sportivo Lukuenu, da bi kasnije nastupao i za San Lorenco i Velez iz Argentine, zatim urugvajski Penjarol, špansku Saragosu i francuski Strasburg. Čilavert je branio gol reprezentacije Paragvaja u periodu od 1989. do 2003. godine.

Blistao je na Svetskom prvenstvu 1998. godine u Francuskoj. Na utakmici sa Bugarskom, doživeo je ovacije kada je sa svog gola dotrčao do drugog kaznenog prostora kako bi izveo slobodan udarac. Iako je na tom Mondijalu golman Francuske Fabijan Bartez dobio priznanje najboljeg na turniru, izveštači su se složili u oceni da je Čilavert ipak bio bolji.

I četiri godine kasnije igrao je u Japanu i Južnoj Koreji ali se nije proslavio. Interesantno je da je pre meča sa Španijom poručio Ikeru Kasiljasu da će mu dati dva gola iz "slobodnjaka“ ali ne samo što to nije učinio, već je "crvena furija“ slavila sa 3:1.

Čilavert se od “najvažnije sporedne stvari na svetu” oprostio 2004. godine, iako se iz profesionalnog fudbala povukao 2009 godine, nakon kratkog boravka u argentinskom klubu Veles Sarsfild. Na revijalnom meču, održanom njemu u čast, na terenu su se našle legende južnoameričkog fudbala kao što su Karlos Valderama, Ivan Zamorano, Marko Ečeveri, Rene Igita, Hose Herera i Aleks Aginaga.

Sa Velezom je osvajao titule šampiona Argentine 1993, 1995, 1996, i 1998. godine, kao i Kup Libertadores 1994. godine. Godine 1996. proglašen je za najboljeg fudbalera argentinskog prvenstva, a iste godine je osvojio i titulu najboljeg na južnoameričkom kontinentu.

Institut za fudbalsku istoriju i statistiku (IFFHS) tri puta ga je nagradio titulom najboljeg golmana sveta – 1995, 1997 i 1998 godine.