Sahranjen mitropolit Jovan

U Zagrebu je sahranjen mitropolit zagrebačko-ljubljanski Jovan Pavlović, a zaupokojena liturgija i opjelo služeni su u hramu Preobraženja Gospodnjeg na zagrebačkom Trgu Petra Preradovića.

Republika Srpska 05.04.2014 | 23:05 U Zagrebu je sahranjen mitropolit zagrebačko-ljubljanski Jovan Pavlović, a zaupokojena liturgija i opjelo služeni su u hramu Preobraženja Gospodnjeg na zagrebačkom Trgu Petra Preradovića. Počast preminulom mitropolitu odao je Njegova svetost patrijarh srpski Irinej, koji je doputovao u Zagreb sa nekoliko vladika Srpske pravoslavne crkve. Saučešće Mitropoliji zagrebačko-ljubljanskoj i vjernicima izrazili su najviši hrvatski zvaničnici, među kojima hrvatski predsjednik Ivo Josipović i premijer Zoran Milanović, koji su ocijenili da je mitropolit Jovan bio veliki čovjek koji je mnogo doprinio ekumenizmu i razumijevanju između hrvatskog i srpskog naroda. Od vladike Jovana, čije je tijelo bilo izloženo u najvećem pravoslavnom hramu u Zagrebu, juče se oprostilo više hiljada vjernika, prenose mediji. Sveti arhijerejski sinod SPC-a je na jučerašnjoj sjednici odredio da NJegovo preosveštenstvo episkop dalmatinski Fotije bude privremeni administrator Mitropolije zagrebačko-ljubljanske, a ko će naslijediti vladiku Jovana na tronu Mitropolije najvjerovatnije će odlučiti Sveti arhijerejski sabor SPC-a, koji će u maju održati redovno proljećno zasjedanje. Mitropolit zagrebačko-ljubljanski i cijele Italije Jovan Pavlović preminuo je 3. aprila u Kliničko-bolničkom centru "Sestara milosrdnica" u Zagrebu, gdje je 29. marta operisan od moždanog udara. Mitropolit Jovan rođen je 22. oktobra 1936. godine u slavonskom selu Medinci kod Podravske Slatine. Na Bogoslovskom fakultetu Srpske pravoslavne crkve u Beogradu diplomirao je 1963. godine, poslije čega odlazi na postdiplomske studije u NJemačku, gdje je na Evangelističkoj akademiji u Šlezvigu i Teološkom fakultetu u Kilu proučavao evangelističku teologiju, a na Ludvig-Maksimilijan univerzitetu u Minhenu studirao je rimokatoličku teologiju i vizantologiju kod profesora Beka. Boravio je i u Belgiji u benediktinskom manastiru Šefton, a u NJemačkoj u benediktinskom manastiru Maria Lah kod Koblenca i u Nideraltaihu kod Minhena, gdje se bogosluženja obavljaju prema vizantijskom i zapadnom latinskom obredu. Po završetku postdiplomskih studija vraća se u otadžbinu. Bio je suplent Bogoslovije u Prizrenu, kao i Bogoslovije u manastiru Krki, gdje je zamonašen, a rukopoložen je u čin jerođakona u Bosanskom Grahovu. Sveti Sinod imenovao ga je za člana Komisije za preuzimanje sakralnih crkvenih predmeta koji su za vrijeme Drugog svjetskog rata odneseni i od tada se nalazili u Povijesnom muzeju i drugim kulturnim ustanovama u Zagrebu. Za episkopa Srpske pravoslavne crkve izabran je odlukom Svetog arhijerejskog sabora 21. maja 1977. godine, a za mitropolita zagrebačkog imenovan je 1982. godine. Odlukom Svetog Arhijerejskog Sabora od 20. maja 1992. godine izabran je za predsjednika Episkopskog savjeta Srpske pravoslavne crkve u Hrvatskoj, pa je u tom svojstvu potpisao Ugovor sa predsjednikom Vlade Ivicom Račanom o odnosima Srpske pravoslavne crkve i Vlade Hrvatske. Mitropolit je posebnu pažnju poklanjao manastiru Lepavini u Lici i manastirskom bratstvu sa arhimandritom Gavrilom na čelu, kao titularni episkop lepavinski i vikarni episkop patrijarha srpskog Germana, a od 1982. godine kao mitropolit zagrebački.