Porodice traže suđenja ubicama Srba

Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Bratunca Radojka Filipović upozorava da se i nakon više od 21 godine od izvršenja krivičnih djela odgovorni za zločine nad članovima porodica ove organizacije slobodno kreću, obavljaju istaknute funkcije, žive i umiru kao slobodni građani.

Republika Srpska 01.02.2014 | 13:53 Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Bratunca Radojka Filipović upozorava da se i nakon više od 21 godine od izvršenja krivičnih djela odgovorni za zločine nad članovima porodica ove organizacije slobodno kreću, obavljaju istaknute funkcije, žive i umiru kao slobodni građani. Predsjednik Opštinske organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila iz Bratunca Radojka Filipović u otvorenom pismu rukovodiocima odgovornih institucija u BiH i Republici Srpskoj upozorava na nedopustivu sporost u procesuiranju zločina koje su pripadnici takozvane Armije BiH počinili nad Srbima. Ukazujući na opstrukciju rada Tužilaštva i Suda BiH u predmetima koji se odnose na počinjene zločine nad Srbima u periodu od 1992. do 1995.godine, ona protestuje i traži od nadležnih da se angažuju kako bi taj odnos bio promijenjen i kako bi svi počinioci zločina, bez obzira iz kog su naroda, napokon odgovarali. U otvorenom pismu Filipovićeva je upoznala predstavnike vlasti Republike Srpske i BiH, te nadležne pravosudne institucije i visokog predstavnika Valentina Incka da se u Tužilaštvu BiH nalazi šest predmeta koji obuhvataju zločine počinjene nad Srbima u Bratuncu, koji već godinama stoje u ladicama. Porodice stradalih traže pomoć, kako bi ti predmeti napokon bili otvoreni i počinioci masakra, svirepih ubistava i mučenja nad Srbima bili suočeni sa pravdom. "Prošlo je više od 17 godina od završetka rata, više od 21 godine od izvršenja krivičnih djela i više od osam godina od početka rada Odjeljenja za ratne zločine u Tužilaštvu BiH, a odgovorni za zločine nad članovima naših porodica slobodno kreću, obavljaju istaknute funkcije, žive i umiru kao slobodni građani", upozorava Filipovićeva u otvorenom pismu. Ona ističe da se porodice ubijenih srpskih civila i zarobljenih pa ubijenih boraca, kojima nije omogućeno suđenje i pravna zaštita, ne osjećaju bezbjedno u BiH, jer im oni koji su činili zločine nad njihovim najdražim srodnicima prijete i na razne načine ih uznemiravaju. Porodice stradalih ogorčene su zbog činjenice da umiru svjedoci ratnih zločina i da se materijalni dokazi polako brišu, te vjeruju da Tužilaštvo i Sud BiH to namjerno rade i odugovlače sa početkom procesuiranja počinilaca navedenih u tim predmetima da bi bili izbrisani dokazi i da bi nestali ključni svjedoci, pa da onda počinioci budu oslobođeni odgovornosti zbog navodnog "nedostatka dokaza". Filipovićeva napominje za Srnu da je, u ime porodica srpskih žrtava, krajem prošle godine zatražila od Tužilaštva BiH informacije o predmetima ratnih zločina počinjenih na području Bratunca nad srpskim stanovništvom. "Tužilaštvo BiH, u pisanom odgovoru Organizaciji, navodi da je u Odsjeku tri Posebnog odjeljenja za ratne zločine, evidentirano ukupno šest `aktivnih` predmeta, koji obuhvataju i zločine nad Srbima", precizira Filipovićeva i napominje da se predmeti, prema tvrdnji Tužilaštva, nalaze u "fazi prijave". Zato porodice stradalih pitaju koliko će još čekati da istina o srpskim žrtvama ugleda svjetlost dana i da pravda stigne počinioce zločina?. Filipovićva precizira da se pet aktivnih predmeta odnosi na stradanje Srba tokom 1992.godine u bratunačkoj opštini. To su zločini u selu Loznica 28. juna, Zagoni 5. jula, Gornji Magašići 20. jula, Ježeštica 8. avgusta i ubijanje civila iz zasjede na putu Bratunac - Bjelovac 16.septembra. Pripadnici takozvane Armije BiH terete se, kako je navedeno u šestom predmetu, da su od aprila 1992. godine do jula 1995. godine "planirali, organizovali, pripremili, pokrenuli, naredili i učestvovali u izvršenju krivičnih djela" na području regije Srebrenica, gdje je u sedam opština ubijeno 636 Srba. Jedan od tih predmeta označen je kao prioritetan, ali se ništa nije učinilo da Tužilaštvo po njemu dalje postupi. Filipovićeva naglašava da je tadašnje muslimansko političko i vojno rukovodstvo iz Srebrenice tokom cijelog rata planiralo i izvodilo napade na srpska sela i stanovništvo. Pri upadima muslimanske snage ubijale su, pljačkale i uništavale sve što je srpsko, ne štedeći ni žene, djecu i starce i ne pridržavajući se nikakvih međunarodnih konvencija.