DEKRIMINALIZACIJA SRBIJE

Analaizirajući stanje u Srbiji IFIMES navodi da se  neizbježno  postavlja pitanje kakva je uopšte bila politika Borisa Tadića.

Republika Srpska 13.03.2013 | 08:58 Analaizirajući stanje u Srbiji IFIMES navodi da se  neizbježno  postavlja pitanje kakva je uopšte bila politika Borisa Tadića. Često su Tadić i njegove Demokrate pokušale tu politiku predstaviti kao nastavak politike pokojnog premijera Srbije i predsjednika DS-a Zorana Đinđića. U osnovi radilo se o politici, koja je jedno mislila, drugo govorila, a treće radila i koja je imala veoma malo dodirnih tačaka sa politikom ubijenog premijera Đinđića.Cjelokupni državni sistem Republike Srbije bio je pod apsolutnom kontrolom Tadića i njegove stranke. Neustavno je u Srbiji bio uspostavljen predsjednički sistem. To je bilo posebno vidljivo u sektoru pravosuđa i kroz neuspjeli pokušaj (ne)provođenja reforme pravosudnog sistema. Mediji su disciplinovani preko oglasnih agencija gradonačelnika Beograda Dragana Đilasa i uticaja tadašnjeg savjetnika u Tadićevom kabinetu Srđana Šapera, koji su kontrolisali najveći dio oglasnog prostora u medijima i tako disciplinovali i (samo)cenzurisali medije. Ocjene kažu, da je čak i za vrijeme vladavine Slobodana Miloševića pojedinačno bilo više slobodnih medija nego u vrijeme Tadićeve vladavine. Tadićeva politika pokušala je zastrašivanjem najviših predstavnika administracije u Briselu i Washingtonu spriječiti dolazak na vlast Srpske napredne stranke  i Tomislava Nikolića, koji su prema Tadićevoj retorici antievropske i antizapadne usmerenosti. Nažalost, u tome je dobrim dijelom uspjevao ubediti Zapad. Slično je radio i sa Socijalističkom partijom Srbije, kojoj je na svakom koraku stvarao barijere da postane članica Socijalističke internacionale i asocijacije evropskih socijalista i socijaldemokrata. Tadićeva politika sa državama u regionu bila je uglavnom zalaganje za saradnju na deklarativnom nivou. Sa Crnom Gorom odnosi su sve vrijeme bili zategnuti. Sa Hrvatskom je to bio više kurtoazni odnos nego istinska saradnja. Kada je u pitanju Bosna i Hercegovina vodio je politiku kojom je afirmisao i promovisao Milorada Dodika kao nezvaničnog kopredsjednika Srbije. IFIMES je u dosadašnjim analizama upozoravao, da su pojedini najviši funkcioneri Demokratske stranke djelovali kao organizovana kriminalna grupa. Dvanaest godina vladavine Tadićeve Demokratske stranke predstavlja period kompromitacija i povezivanja sa organizovanim kriminalom i korupcijom. To ilustruju mnogobrojni primjeri. Neke od primjera je navela i EU u rezoluciji Evropskog parlamenta donesenoj 29.marta 2012.godine, koje vlasti u Srbiji još uvek nisu implementirale. EP zahtjeva od vlasti u Srbiji da provede istrage i reviziju spornih privatizacija u čak 24 preduzeća i sankcioniše odgovorne. Istrage pomenutih privatizacija ukazuju na ključnu ulogu u većini izvršenih spornih privatizacija Borisa Tadića i pojedinaca iz vrha Demokratske stranke i Mlađana Dinkića, ministra i predsjednika Ujedinjenih regiona Srbije . Evropska unija iznijela je ozbiljne primjedbe na zakonitost provedene privatizacije, posebno u preduzećima „Sartid“, „Jugoremedija“, „Mobtel“, „C market“ i „ATP Vojvodina“. EU zahtjeva od vlasti u Srbiji, da odmah skinu oznaku tajnosti sa dokumenata o privatizaciji i prodaji spornih preduzeća, koja su do sada bila označena državnom tajnom što je u suprotnosti sa profesionalnim i evropskim standardima. Da bi borba protiv organizovanog kriminala i korupcije zaista zahvatila šire razmjere potrebno je procesuirati ključne pojedince. Dosadašnje istrage pokazuje da sporne privatizacije preduzeća u Srbiji vode do Tadića i Dinkića. Postavlja se pitanje gdje su poslije demokratskih promjena 5.oktobra 2000.godine „nestale“ enormne svote novca Miloševićevog režima na računima u inostranstvu, posebno na Kipru, i kakva je u tome bila uloga Mlađana Dinkića. Potrebno je istražiti i sumnjive poslove Milorada Dodika u Srbiji i utvrditi porijeklo njegove imovine, navodi IFIMES.