Apsurd: Od bunta prave revolucije

Kada se neko od opozicije pridruži bilo kakvom građanskom buntu, to odmah dobije etiketu obojene revolucije, koja kod građana gubi svaki smisao.  

Republika Srpska 16.01.2019 | 20:12 Kada su protesti ili bunt građana u pitanju, u BiH sve ide po istom šablonu. Narod izađe na ulicu, opozicija se odmah pridruži, dok vlast ignoriše problem ili optužuje opoziciju za zloupotrebu ljudi. Oni koji su na početku vjerovali u taj bunt odustaju, a oni koji ostaju u borbi budu proglašeni plaćenicima.

Ovaj scenario mogli smo da vidimo kada je u pitanju protest protiv poskupljenja goriva, okupljanja povodom kupovine skupih službenih automobila, a najradikalniji primjer mogli smo vidjeti kada je u pitanju najistrajniji protest „Pravda za Davida“.

Svi ovi slučajevi stavili su pod upitnik neke od osnovnih odlika demokratije, a to su protest i glas naroda. Da li je politici mjesto na ulici, da li opozicija pomaže ili odmaže građanima, može li se govoriti o zluopotrebi, i na kraju: šta je gore – politizacija ili ignorisanje problema građana… samo su neka od pitanja koja su godinama otvorena.

Šta je politizacija

Profesor na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci Đorđe Vuković, dodaje i pitanje – šta tačno znači politizacija!?

– Politizaciju možemo posmatrati kao zloupotrebu ljudi u uske partijske interese, ili kao davanje više pažnje i vidljivosti određenom problemu. Kada se političari uključuju u borbu, bitno je koliko se stvari odnose na opšte dobro. Kada je u pitanju bezbjednost, rad institucija, zahtjevi da se pojedini slučajevi ispitaju ili ugrožena prava građana, mislim da treba da se uključe svi. To je pitanje opšteg interesa, koje se tiče naroda, vlasti i opozicije – smatra profesor Vuković.

Dodaje da se o zloupotrebama određenih slučajeva može govoriti samo kada neko svoj lični interes stvalja ispred onog što je opšte dobro, odnosno ispred zahtjeva građana.

– Ako govorimo da opozicija zloupotrebljava neke slučajeve, to isto možemo reći i za vlast. Ako se Pravda za Davida vezuje za PDP ili SDS, možemo govoriti da se referendum i Dan Republike vezuje sa SNSD – smatra on, te dodaje da se sve ovo može pripisati i političkoj kulturi.

Vuković objašnjava da tamo gdje se ne dozvoljava da građani mirno protestuju i gdje se suzbija svaki kritički stav umrtvljuje jedno društvo i ubija demokretiju.

– Opozicija ne samo da treba prisustvovati protestima ovakvog tipa, nego mora; to je dio njihove korektivne uloge – smatra komunikolog Borislav Vukojević.

Dodaje da nema ništa loše u tome što opozicija podržava ili učestvuje u protestima, dokle god su oni demokratski i civilizovani.

– Vlast će uvijek prozivati opoziciju da su “politizovali” proteste, ali to je svakako jedan oblik spina: istovremeno dok prozivaju da se opozicija miješa “politički”, oni rade upravo istu stvar. Mislim da je prevashodno problem u tome što se u zemlji naše političke kulture pod “politikom” podrazumijeva strančarenje i partijašenje, što svakako nije politika – smatra Vukojkević, dodajući da je okupljanje građana, pa i opozicije, jedan od osnovnih demokratskih principa građanskog društva.

Saglasan u tome da je okupljanje građana jedan od osnovnih demokratskih prava, ali totalno suprotnog stava kada je u pitanju opozicija je sociolog i profesor na banjalučkom FPN Nemanja Đukić.

– Kod nas se često može govoriti o zloupotrebi građana i od strane opoziciji i vlasti; to je sindrom bolesnog društva. Isto kao što vlast zloupotrebljava institucije, tako opozicija na neki način zloupotrebljava narod – smatra je Đukić.

Dodaje da učešće opozicije obesmišljava normalo djelovanje građana, koje je uslovljeno samo interesom njih samih bez ikakve politike.

– Građani imaju određene probleme i potrebe, i bez obzira ko je opozicija, oni javno ispoljavalju probleme i pokušavaju da obezbijede sebi neku korist – kaže Đukić.

On objašnjava da će vlast uvijek predstavljati svoja uvjerenja i braniti svoje odluke, a da je na građanima da li će povjerovati ili ne.

– To je sastavni dio komunikacije. Potpuno je nebitno radi li se o vlasti ili opoziciji; kada su protesti u pitanju građani su uvijek u pravu. Građani su najbitniji ma koliko njihovi zahtjevi izgledali čudno, ali uglavnom na ulicu izlaze sa razumnim zahtjevima – objašnjava Đukić.

On je sve ovo uporedio sa ekonomijom u kojoj je kupac uvijek u pravu i kome sve mora da se udovolji.

Politički mitinzi

Direktorka Centra za kulturu dijaloga, Sanja Vlaisavljević smatra da svaki izlazak političara na ulicu među građanje, koji imaju legitimno pravo da protestuju, jeste direktna politizacija protesta i obezvrjeđivanje zahtjeva s kojim su građani izašli na ulicu.

– Ukoliko imamo u vidu i da se nerijetko, a tome svjedočimo u posljednje vrijeme, političari obraćaju medijima mnogo više nego građani onda zasigurno možemo govoriti o protestima koji su od građanske inicijative prerasli u politički miting. Praksa nije pokazala da će se protesti koji imaju političke elemente riješiti brže nego puki zahtjevi građana. Građani imaju autentičnu ulogu sa zahtjevima zbog kojih su na ulici, a političari koji se uključe u te proteste na taj način skupljaju poene kod građana što nije ništa drugo nego jeftin populizam u kojem su građani sredstvo za postizanje pozicija moći – smatra Vlaisavljevićeva.

(Srpskainfo)